De Piramide van Communicatiemodellen heb ik in 2005 ontwikkeld om duidelijk te maken dat communicatie meer is dan zenden en dat communicatiedeskundigen ervoor moeten vechten om zich met meer bezig te houden dan het maken van middelen en campagnes waarmee boodschappen worden gezonden.
Als communicatiedeskundigen hier niet voor vechten, dan valt hun taak terug naar een lager niveau in de piramide. Veel managers vinden namelijk ‘zenden’ het belangrijkst: aanwezig zijn in de wereld, laten zien dat je er bent.
Dit ís ook belangrijk, maar het is niet het enige en voor de organisatie als geheel is het belangrijk dat de communicatiedeskundige eraan bijdraagt dan interne en externe groepen een gemeenschappelijke beleving creëren. De communicatiedeskundige moet dus weliswaar weten hoe je middelen maakt en hij moet vooral goed kunnen schrijven, maar hij moet ook een soort regisseur zijn die mensen bij elkaar brengt en houdt.
Niet alleen voor Masters
In 2005 was de Piramide van Communicatiemodellen belangrijk voor de studenten die ik toen had: studenten van MICM, de Master International Communication Management. Dit was een internationaal gezelschap van mensen die nu – een aantal jaren later – werken in de wereldwijde communicatiesector op managementfuncties.
Voor communicatiedeskundigen op dat niveau was het toen al belangrijk een ambitieuze houding ten opzichte van hun taak te hebben; een taak die past bij een hoog niveau in de Piramide van Communicatiemodellen. Inmiddels is deze ambitieuze houding voor álle communicatiedeskundigen nodig.
Geïnspireerd op Stappers
De Piramide van Communicatiemodellen heb ik geïnspireerd op de paragraaf “Ontwikkeling van een basismodel” in hoofdstuk “2 Communicatie” uit een boek dat jarenlang gold als een basisboek voor communicatiewetenschappers en geschreven door een professor in de communicatiewetenschap: James Stappers. Het gaat om het volgende boek:
Communicatie KC 
[…] Achtergrond van de Piramide van Communicatiemodellen […]