‘Charisma’ hoort bij de persoonlijkheid van veel leiders en van sterke merken, met veel aantrekkingskracht. In een column legt Ben Tiggelaar uit wanneer mensen aan iemand ‘charisma’ toedichten:

• gedraagt zich als rolmodel
• neemt duidelijk stelling
• wijst op een hoger doel
• spreekt enthousiast en optimistisch over één duidelijk thema, en blijft daarover spreken.

Crisis nodig

Bovendien heeft een leider met charisma iets buiten hemzelf nodig: een crisis. Bij een crisis hebben mensen behoefte aan iemand die de boel flink komt opschudden: een verlosser. Echter, als alles goed gaat dan vinden we zo iemand al snel een onruststoker.

Een crisis geeft de leider de kans om daadkracht te tonen. Tijdens een crisis kan hij daarom een aantal van de hiervóór genoemde kenmerken laten zien: duidelijk stelling nemen & op een hoger doel wijzen, door een alternatief te bieden. Dus niet alleen de nadruk leggen op wat er mis is, maar vooral een ideale situatie schetsen.

Een leider met charisma heeft dus een crisis nodig – of in ieder geval een crisis die mensen ervaren, ook al is deze er niet echt. Dit betekent ook dat zijn charisma meestal verdwijnt als mensen de crisis niet meer voelen. Winston Churchill werd bijvoorbeeld niet meer verkozen tot premier toen de Tweede Wereldoorlog voorbij was.

Charisma is daarom meestal tijdelijk.