Centraal in Herzberg’s Motivatietheorie staan satisfiers en dissatisfiers. Hij maakt namelijk onderscheid in hygiënefactoren en motiverende factoren. Hierbij gaat het over het motiveren van medewerkers. (Deze post is geïnspireerd door Koeleman’s “Interne communicatie als managementinstrument” uit 2012, p58-60)
| Hygiëne factoren: | Motiverende factoren: |
| Dissatisfiers | Satisfiers |
| Ontbreken van deze factoren geven onvrede. | Zorgen ervoor dat mensen met meer plezier en gemotiveerd naar hun werk gaan: |
| Voorbeelden:
– Lage beloning – Niet of slecht geïnformeerd worden – Arbeidsomstandigheden
|
Satisfiers, volgens Herzberg (1987):
– Hebben van succes – Erkenning van dit succes – Het werk zelf – Dragen van verantwoordelijkheid – Realiseren van groei, vooruitgang
|
Hygiënefactoren zijn factoren die medewerkers verwachten en die onvrede veroorzaken als deze ontbreken; hij spreekt in dit verband van dissatisfiers.
Motiverende factoren daarentegen zorgen voor meer motivatie naarmate ze meer aanwezig zijn in de werkomgeving: satisfiers. Echter, er is wel een optimum: bij een bepaald niveau van de werkomstandigheden neemt de motivatie niet meer toe door de satisfiers te versterken. Verdere verhoging kan zelfs zorgen voor minder motivatie, doorat medewerkers eraan wennen en dit schept hogere verwachtingen.
Communicatie KC 
[…] Herzberg’s motivatie Theorie […]